Սառը պատերազմի ավարտին ԽՍՀՄ-ը գնաց որոշակի զիջումների։ Պարտվող ԽՍՀՄ-ի ղեկավարներին թվում էր, թե այդ զիջումները կօգնեն, որ սառը պատերազմն ավարտվի։ Դիրքեր զիջելը դա խաղաղության գինն էր, որը ԽՍՀՄ ղեկավարությունը վճարեց։

Արդյունքում մոտ քառորդ դար էլ չանցած Ռուսաստանը նորից է մտնում սառը պատերազմ, բայց արդեն անհամեմատելի ավելի վատ դիրքերից։

Հետևություն մեր համար. «դիրքեր/հողեր խաղաղության դիմաց» բանաձևն անհեթեթություն է։ Խաղաղության դիմաց պիտի վճարվի միայն խաղաղությամբ։

Հ.Գ.
Ուրեմն վերոհիշյալ տողերում ոչ մի բառ չկա էն մասին, թե ովա հրեշտակը, իսկ ովա բոբոն։ Ու ոչ մի բառ չկա նաև էն մասին, թե ում մեղքն էր, որ սենց եղավ, ով առաջինը սկսեց ու նույնիսկ, թե ում կողմից պտի մենք լինենք։ Իսկ եթե դուք, այնուամենայնիվ, նմանատիպ որևէ բան եք տեսել էս տողերում, ապա կներեք, բայց դա արդեն ձեր պրոբլեմնա։