«Հայաստան/Армения» խորագրի պահոցը

Տեսնես “Հատուկ ռեպորտաժ” ծրագրի ստեղծողները մարմնի ո՞ր մասով են մտածում, որ սենց էշություններ են եթեր թողնում. մոգեր, գուշակներ, ատրճանակի գնդակը կասեցրած մարդու մագնիսական դաշտ ու ես շատ գիտեմ էլ ինչ ցնդաբանություն: Ու դա Հ1-ն է:

Պիտակներ. , ,

Этого Рафика кажись вернули.





Вот объясните мне какого художника, а? Тем более, что сам он не хочет вернутся. Уже которого возвращаем, вместо того, чтобы всячески подталкивать, чтобы еще больше сбежали. Нет у себя конечно держать их не надо и про гражданство тоже пусть не мечтают, но в 3-ие страны можно и нужно.

Պիտակներ. , , ,

Նահանջ առանց երգի

Երեկ երեկոյան տանը տարբեր երգեր էինք հիշում, հիմնականում ֆիդայական-հայրենասիրական. “Գնդակ որոտաց նոյեմբեր ամսում …”, “Հազար իննհարյուր յոթ թվականին, Չքնաղ մայիսի քսան և յոթին, …”, “Իբրև արծիվ սավառնում ես …”, “Ձայն տուր ով ֆիդա …” և այլն, և այլն, և այլն: Երգեր Անդրանիկի, Դրոյի, Արաբոյի, Գևորգ Չաուշի, Աղբյուր Սերոբի, Մախլուտոյի մասին: Հայ ազատագրական պայքարի պատմությունն ինձ առաջին անգամ այս երգերն են պատմել: Այս երգերն են, որ ստիպել են հետաքրքրվել այս անուններով, ստիպել են կարդալ և ավելին իմանալ նրանց մասին: Այս երգերն էին, որ ինձ համար բացեցին “Անդրանիկ”, “Ռանչպարների կանչ”, “Խոսեցեք Հայաստանի լեռներ”, “Ինձ բահ տվեք” և ուրիշ շատ ու շատ գրքեր: Ով գիտի, միգուցե այդ գրքերից շատերն էլ գրվել են հենց այդ երգերի շնորհիվ: Առաջին անգամ այս երգերից եմ իմացել Մուշ, Վան, Սասուն, Զեյթուն, Առաքելոց Վանք բառերը, երբ դեռ նույնիսկ չգիտեի թե ինչ բան է քարտեզը: Այս երգերն են, որ սիրել են տվել այդ քաղաքները, որոնք աչքովս էլ չեմ տեսել, նրանք են ինձ ասել, որ դրանք իմն են:

Հետո հիշեցի մեր նորօրյա ազատամարտը: Այդ ազատամարտի մասին ինձ արդեն պատմում էր հեռուստացույցը: Պատմում էր ու անցնում, իսկ պատերազմի ավարտից հետո հեռուստացույցն էլ դադարեց: Արդյունքում մնաց միայն գիտակցությունը, որ պատերազմ է եղել: Անուններ, դեպքեր ” այդ ամենը չէր մնում, որովհետև չէր երգվում: Այն ժամանակ այդ ազատամարտին ու նրա հերոսներին նվիրված երգեր դեռ չկային գրված: Ու ցավալի է, որ այսօր էլ չեն երգվում: Չգիտեմ, գրվել են, թե ոչ, բայց չեն երգվում: Մի երգ եմ լսել Գետաշենի անկման մասին, մի երգ Ավոյի, մեկ-երկու երգ պատերազմի մասին ու վերջ: Հա, մեկ էլ Վազգեն Սարգսյանին նվիրված պետպատվեր երգը, բայց դա էլ ազատամարտի հետ քիչ կապ ունի: Կա՞ արդյոք Շուշիի ազատագրմանը նվիրված երգ, Քարինտակի պաշտպանությանը նվիրված երգ, Բերձորի համար պայքարին նվիրված երգ, Աղդամը լռեցնելուն նվիրված երգ: Կա՞ն արդյոք ստեփանակերտցիների, մարտակերտցիների, մարտունեցիների, հադրութցիների տոկունության ու քաջության մասին երգեր: Կա՞ն երգեր նվիրված մեր նորօրյա հերոսներին Լեոնիդին Ազգալդյանին, Աշոտ Ղուլյանին, Մովսես Գորգիսյանին և մյուսներին : Եթե կան էլ, ապա մնում են բոլորին անհայտ, չերգված ու մոռացության դատապարտված: Եթե չկան, ապա մեր ազգը ծանր հիվանդ է: Արցախյան ազատամարտի Խաչիկ Դաշտենցն էլ դեռ չկա: Ու հիմա որտեղի՞ց այսօրվա երեխաները լսեն այդ ազատամարտի պատմությունը: Նահանջ առանց երգի ու արդեն ոչ թե Սփյուռքում, այլ Հայաստանում ու բառի բուն իմաստով:

Պիտակներ. , , , , , ,

Mea Culpa

Вчера наконец посмотрел этот разрекламированный спектакль. Если честно, то немного разочарован. Я наверное ожидал что-то более серьезное, точнее отзывы о спектакле давали мне основание ожидать что-то более серьезное. Ну и реклама сделала свое дело. Но оказалось, что спектакль из себя ничего такого и не представляет ” так, средненький спектакль. Смотреть наверное все таки стоит, но не посмотрев, ничего особо и не потеряешь. Ну и такую популярность спектакль точно не заслуживает: тут видимо надо респектнуть рекламщикам .

Из положительного ” юмор есть, правда местами плагиатный и боянистый, но во всяком случае не скучаешь. Идея донести до каждого, что он лично несет ответственность за все, что происходило в стране, происходит сейчас и будет еще происходит, в целом правильная ” и это положительно, но есть в этом и отрицательное ” все было преподнесено немного не так, ни в той форме, немного банально что ли ” затрудняюсь дать точную характеристику. В итоге, сабж был успешно доставлен ни во все мозги. Часть мозгов пришел с настроем на смех и ушел с этим настроем, а часть свой грех начал весьма отчетливо замечать у всех в округ, но только не у себя и в конечном итоге еще раз убедился, что де “երկիրը երկիր չի” и “դե ազգ չենք էլի”, то есть пришел к выводом, изначально противоположным к тем, к каким должен был придти по идее создателей. Такие у меня впечатления остались от спектакля.

Պիտակներ. ,

Մի հիասքանչ մառազմ “հայ արիներից”:

Տեսնես էտ ո՞ր խոտից հետո է սրանց ուղեղում փայլատակել Հայկ Նահապետին կոչում շնորհելու միտքը:

Via hayrenater

Պիտակներ. , , , , , , ,

Когда нам нужен врач, мы обращаемся к нему и не интересуемся о состоянии здоровья самого врача. Когда нам нужен священник, мы не обращаемся к нему, ибо он <список грехов>.

Պիտակներ. , ,

Че-то песня Евы Ривас сегодня с утра начала нравиться . Вот прямо так, взяла и начала нравиться. Внезапно. Вчера не нравилось, а сегодня нравиться. Не порядок, традиция нарушается. Может завтра пройдет? Или же у меня позднее зажигание?

Պիտակներ. , ,

Սոցցանցերից մեկում մի երեխայի մոտ պատահաբար տեսա:

ԴՊՐՈՑ ԴՊՐՈՑ ԿՐԱԿ ՈՒ ԲՈՑ
Настоящий хулиганоц
ԳԼՈԻԽՏ ՀՈՂԵՄ ՄԵՍՐՈՊ ՄԱՇՏՈՑ
ԴՈԻ ՍՏԵՂԾԵՑԻՐ ՏԱՌԵՐԸ
ՄԵԶ ԳՑԵՑԻՐ ՑԱՎԵՐԸ
ԻՆՉ ԵՆՔ ԱՆՈՒՄ ԴՊՐՈՑԸ ԵԹԵ ԿԱ ՓՈՂՈՑԸ
ԻՆՉ ԵՆՔ anum ՖԻԶԻԿԱՆ ԵԹԵ ԿԱ ՄՈՒԶԻԿԱՆ
ԻՆՉ ԵՆՔ ԱՆՈՒՄ ՀԱՆՐԱՀԱՇԻՎԸ
ԵԹԵ ԿԱ ՍԻՐՈ ՀԱՇԻՎԸ
ԵԿԵՔ ՈՒՏԵՆՔ ՔԵՖ ԱՆԵՆՔ
ԴՊՐՈՑԻ ՀԵՐՆ ԷԼ ԱՆԻԾԵնք

Ցավոք սրտի, սա է մեր երեխաների այսօրը:

Պիտակներ. ,

Հիմա ի՞նչ, ո՞ր հրապարակն ենք անվանափոխելուկոչելու Շվեդիայի հրապարակ:

Պիտակներ. , , ,

Степанакертский аэропорт

Репортаж о строительстве нового аэропорта в Степанакерте на французском. Кстати, в фильме правильные карты (с 3:14).

Պիտակներ. , , , ,