Կըմնա չուր ժամանակին,
Մեկ Սասընա կէրթա Բաղդադ տուն կըշինի :
Սասընա մե վարպետ կասի.
-Սասընա մարդ ի՞նչ իրավունք ունի`
Էրթա ուրիշ տեղ, տուն շինի.
Ես տ’էրթամ, նրա տուն քանդիմ:
-Այ մարդ, ո՞նց տ’էրթաս, քանդիս:
Կասի.- Էս չաքյուչավ էն էլ մինչև խիմ պտի քանդիմ:
Կէրթա գյո Բաղդադ,
Խարցընիլով կէրթա, էդ մարդու տուն կըտեսնա:
Կըպռնի խըմեն կըքանդի:
Կըկյան կասին.
-Ի՞նչ իրավունք ունիս մեր տուն քան դիս:
Էտի կասի. ” Ես իրավունք ունիմ մինչև խիմն էլ քանդիմ:
Սասընա մարդ ի՞նչ իրավունք ունի,
Էրթա հուրուշ տեղ պնագվի:
Կըքանդի, կըթողնի, կըկյա:
Կէրթան առաջ,- Ուստա, էն տուն քանդի՞ր,
Տուն կասի` մինչև խիմն էլ քանդիմ,-
Կասին.- Ուստա, ախըր էն խող մնացիր ի քյու չաքյուղի վրեն
Տուր, տանինք լվանք, էն խողն չըլցվի Սասուն,
Էն չաքյուղ կըտանին, կըլվան,
Կըտան ինի, կըխարցընին, թե օր.
-Տու էն տուն լրիվ քանդի՞ր,
Կասի.- Խիմն էլ քանդիմ.
Սասընա մարդ իրավունք չունի էրթա, ուրիշ տեղ տուն շինի’:

Պիտակներ. , , ,