Բնիկ հայկական տեղանունները. մաւր «ցեխ, ճահիճ» բառը և նրա գետանվանական արժեքը
Հնդեվրոպական ծագման` բնիկ հայկական մաւր / մօր «ճահիճ» բառը մատենագրության մեջ հանդիպում է նաև մօր-ատ, մուր-ատ և այլ ձևերով: Հանդես է գալիս նաև գետանուններում` Մեծ-ա-մաւր, Մուրց-ա-մաւր, Խօզ-մօր: Արածանի գետի ափամերձ տարածքներում գտնվող ճահճուտները Հովհան Մամիկոնյանի «Տարօնի պատմության» մեջ հիշատակվում են մուր-ատ և այլ ձևերով: Այս տվյալների հիման վրա սույն հոդվածում առաջ է քաշվում մի վարկած, ըստ որի` Արածանի գետի Մուրատ/դ անվանումը նույնպես արտացոլում է այս բնիկ հայկական բառը և հետևաբար ծագումնաբանական կապ չունի թուրքական Մուրադ անձնանվան և/կամ մուրադ բառի հետ: Դրանց հետ նույնացումը հետագա վերաիմաստավորման հետևանք է: Կարդալ այս տարրի մնացած մասը »
