Արտահայտություններ կան, որ երբ լսում եմ, ոնց որ գլխիս կվալդով (ի դեպ, այս բառի հայերենը կա՞) տան: Դրանցից մեկը “Սփյուռքը մեր հարստությունն է” տխմարագույն արտահայտությունն է: Ասենք արտագաղթն էլ մեր հարստությունը մեծացնելու միջոց է էլի, Տիգրան Սարգսյանի ականջն էլ ստեղ կանչի: Ու ասենք, եթե ամբողջ Հայաստանով վաղը գնանք դառնանք Սփյուռք, հո չենք հարստանա, հո չենք հարստանա, էլ դու սուս: Իսկ իրականում Սփյուռքը դա մեր մեծագույն դժբախտությունն է և ոչ թե հարստությունը:
«Հայաստան/Армения» խորագրի պահոցը
Այսօր մի պատմություն հիշեցի: Ուրեմն ժուկով-ժամանակով մեր ընկերությունն իր ստեղծած ծրագիրը վաճառում էր ում հաջողացնում էր ու մասնավորապես հաջողացրել էր հարավ-կորեական “Սամսունգին”: Գլուխներս գովելով ասեմ, որ “Սամսունգին” (և ոչ միայն “Սամսունգին”) մեր այդ ծրագիրը շատ էլ դուր էր գալիս, քանի որ իսկապես կարգին բան էր (հողը վրեն թեթև լինի): “Սամսունգը” գնել էր ինչ-որ քանակով լիցենզիաներ (իսկ մի լիցենզիան, պա սլուխամ, մի բավականին կլորիկ գումար արժեր), որոնք ժամանակ առ ժամանակ երկարացնում էր, ու բոլորը գոհ ու երջանիկ էին: Ինչ-որ մի պահի “Սամսունգին” բառացիորեն մի քանի շաբաթով մի հավելյալ լիցենզիա է պետք գալիս ու սրանք գալիս են, թե մի հատ լիցենզիա էլ ենք ուզում առնել: Մերոնք, իմանալով, թե ինչի համար է պետք, հայավարի ասում են. “ի՞, բա ամո՞թ չի մի շաբաթվա համար տենց բան եք ասում, էտ մի լիցենզիան ձրի կտանք”, բայց սրանք կտրականապես հրաժարվում են: Ակազիցցա ” Հարավային Կորեայում այդպիսի թանկարժեք նվերը կհամարվեր կաշառք` “Սամսունգի” համար բավականին տխուր հետևանքներով: Ատանկ բաներ:
շարունակությունը գրառման մեջ.
Սրա հետքերով մի քիչ փորփրեցի ԱԺ կայքը (ի դեպ, ասեմ, որ կաքյը դարձել է շատ հաջող և հարմար ” ամեն ինչ կա և ինչ ուզես կարող ես գտնել): Այստեղ հակիրճ թե ինչի մասին էր խոսքը:
Բայց դա մի կողմ: Ինձ հետաքրքրեց, թե ինչ եզրակացություններ կան: Եվ ահա կարդում եմ “ՀՀ Ազգային ժողովի աշխատակազմի օրենսդրության վերլուծության վարչություն” եզրակացությունը: Դե բնականաբար կրոնի ազատություն, եկեղեցին պետությունից անջատ բլա, բլա, բլա ” մանրամասները` այստեղ 3.2.2 կետում: Եվ ահա այնտեղ հանդիպում եմ մի այսպիսի հիասքանչ տեքստի.
Խորհուրդ է տրվում հրաժարվել օրենքում Աստվածաբանական գաղափարներ ներմուծելուց: Այդ դրույթի` օրենքի կարգավորման առարկա լինելը վիճելի է: Անգամ եթե այն լիներ ընդունելի, ապա, մեր կարծիքով, պետք է սրբագրվի: Աստվածաբանական տարբեր կոնցեպցիաները չքննարկելով միայն նշենք, որ Հիսուս Քրիստոսն, օրինակ, հայտնի է ոչ թե որպես Աստված, այլ որպես Աստծո որդի:
Տեսնես այս տողերի գրողը ուղղակի տխմար է, թե՞ տխմար Եհովայի վկա:
Ինչ վերաբերում է օրենքի նախագծին: Այն, ըստ էության ուղղակի զրկելու է Եհովայի վկաներին ու ամեն տեսակ այլ աղանդներին քրիստոնեական կոչվելու իրավունքից, ինչն, իհարկե, տրամաբանական կլիներ. այն ինչ քրիստոնեական չի, չպետք է կոչվի քրիստոնեական: Բայց մյուս կողմից էլ, իմ կարծիքով, համարել սա Եհովայի վկաների հետ պայքար … դա մի քիչ ծիծաղելի է հնչում: Է պաշտոնապես կկոչվեն “ես շատ գիտեմ ինչ ջայնամի գյոռ”, բայց հանգիստ կշարունակեն իրենց քարոզներում և հոգեորսության ընթացքում ներկայանալ որպես քրիստոնյական: Այսինքն`պրակտիկ ոչ մի բանի այդ փոփոխությունները չեն բերի (ու չնայած դրա, մեկա տորպեդահարվում են):
Մոռացված հերոսներ
Jan 20
Փիղը հիշեցրեց, որ երեկ Հայաստանի Ազգային Հերոս Մովսես Գորգիսյանի զոհվելու տարելիցն էր, ու որ ոչ ոք չհիշեց այդ մասին: Մինչդեռ Դինքին ոչ միայն հիշում ենք, այլև նրանից չգիտես ինչի համար արդեն սրբապատկեր ենք սարքել: Արդյո՞ք սա վրդովվեցուցիչ, վիրավորական ու ամոթալի չի: Չգիտեմ: Միգուցե՞ այդպես է ստացվել, որովհետև մենք Հրանտ Դի՞նք ենք և ոչ թե Մովսես Գորգիսյան: Այդ դեպքում, թերևս ամեն ինչ հասկանալի է դառնում:
Թարմացում:
http://artashes98.livejournal.com/170101.html
http://artashes98.livejournal.com/170352.html
Новое сообщество про ААЦ
Jan 13
Уважаемый grigor_yan открыл новое сообщество
armenian_church, которая, как не трудно догадаться из названия, посвящена Армянской Апостольской Церкви. Если Вам интересно учения ААЦ, его история и вообще все, что касается ААЦ, то присоединяйтесь к этому сообществу.
З.Ы. Кстати, а сам grigor_yan еще нет у Вас в друзьях? Тогда настоятельно рекомендую исправить это ” добавьте его в друзья и ознакомьтесь с его журналом: поверьте там Вы найдете много полезной и интересной информации.
З.З.Ы. Пиар нового сообщества приветствуется.
Տխուր քարտեզ է, չէ՞: Ավելի կոնկրետ թվային տվյալները հետևյալն են. ՀՀ-ում հղիությունների 23.2% (2008 թվականի տվյալ), իսկ ԼՂՀ-ում 38.1%-ը (2007 թվականի տվյալ) ավարտվում են աբորտով: Այդ սարսափելի ցուցանիշով ԼՂՀ-ն 4-րդն է շուրջ 100 երկրների ցուցակում, իսկ ՀՀ-ն 26-րդը (http://www.johnstonsarchive.net/policy/abortion/wrjp334pd.html):
Համաձայն նույն աղբյուրի 1992-2008 թթ. ՀՀ-ում սպանվել են 305797 չծնված երեխաներ: ԼՂՀ վիճակագրություն կա 2002-2007 թթ. համար. 7308 սպանված երեխա: Այսինքն միջինում տարեկան մոտ 18000 երեխա է սպանվել: Համեմատեք ասենք Սպիտակի երկրաշարժի, պատերազմական կորուստների հետ կամ Եղեռնի հետ:
Ճիշտ է, համաձայն նույն աղբյուրի տվյալների, կա նաև դրական տեղաշարժ. ՀՀ-ում կատարվող աբորտների քանակը 90-ականների սկզբի միջին 35%-ի դիմաց իջել է մինչև 22%: Նվազել է նաև կատարվող աբորտների բացարձակ քանակը, բայց դա կապված է նաև հղիությունների քանակի ընդհանուր նվազման հետ: Աստված տա, որ նվազելը շարունակվի ու մի օր հայտնվենք այդ ցուցակի վերջին հորիզոնականում:
Մի դրական բան էլ ասեմ, վերջերս կինս ականատես էր եղել, թե ինչպես է բժիշկը մի աղջկա համոզում, որ աբորտ չանի:
via legatus-minor.