Ահավոր հոգնել եմ այսօր ու դեռ լիքը գործ ունեմ, բայց այս գրառումը ուզում եմ անել անպայման, որովհետև ամենատարբեր տեղերում ու ռեգուլյար ստիպված եմ լինում այս թեմային անդրադառնալ: Ժամանակ առ ժամանակ, երբ հերթական անգամ գլուխ է բարձրացնում այսպես կոչված մահմեդական հայերի թեման, ամենատարբեր մարդկանց կողմից շրջանառության մեջ է դրվում միևնույն թեզը. “ի՞նչ է կաթոլիկ/աթեիստ/աղանդավոր հայերը հայ չե՞ն”: Թեզը արտասանվում է և վերջ, շախ ու մատ բոլոր նրանց, ովքեր ասում են “չկան մահմեդական հայեր”: Սակայն իրականում ոչ շախ կա, ոչ էլ առավել ևս մատ, այլ կան մի քանի սխալներ, որ մարդիկ թույլ են տալիս:

Առաջին սխալը դա այն է, որ որոշակի խմբի համար արված դատողությունները չի կարելի հենց այնպես վերցնել ու փոխադրել մեկ այլ խմբի: Եթե մեկը պնդում է, որ մահմեդականը չի կարող լինել հայ, դա ամենևին չի նշանակում, թե կարելի է ընդհանրացնել այդ պնդումը և ասել. “որևէ այլակրոնը չի կարող հայ լինել”: Դա նախ և առաջ տրամաբանակն սխալ է, քանի որ մահմեդականի հայ չլինելու մասին պնդումը բխեցվում է Իսլամի, իսլամի կրողների ու իսլամական աշխարհի որոշակի յուրահատկություններից, որոնք այլ կրոններում կարող են բացակայել, կարող են նաև չբացակայել: Այստեղ ես կբավարարվեմ Իսլամի և Կաթոլիկության միայն մեկ էական տարբերություն նշելով. Իսլամը այսօր մեր երկու թշնամիների կրոնն է, Կաթոլիկությունը` ոչ:

Անցնեմ առաջ: Երկրորդ սխալը, որ արվում է, դա ազգային պատկանելիության հարցը շատ պարզ մոդելի շրջանակներում դիտարկելն է: Մարդիկ որպես ազգային պատկանելիության մոդել վերցնում են “հա՞յ է, թե՞ հայ չէ” հարցապնդումը: Եվ եթե նշվում է, որ կրոնը որոշիչ դեր ունի ազգային պատկանելիության հարցում, ապա այս մոդելի շրջանակներում ստացվում է, որ այո, կաթոլիկ հայը հայ չի, ռեինկարնացիային հավատացող հայն էլ հայ չի, աթեիստներն էլ հայ չեն ու հայ չեն: Սակայն այս բինար մոդելը շատ պարզունակ է նման բարդ հարցը նկարագրելու համար: Բանը նրանումն է, որ կան մեծ թվով գործոններ, որոնք որոշում են մարդու ազգային պատկանելիությունը: Այդ գործոնները կարող են ունենալ տարբեր կշիռ, լինել խիստ էական, կամ ոչ այնքան էական: Տարբեր ազգերի դեպքում կարող են լինել որոշիչ գործոնների տարբեր հավաքածուներ և ավելին` այդ հավաքածուները կարող են տարբերվել նույն ազգի համար պատմական տարբեր ժամանակաշրջաններում ու վայրերում: Եվ ահա, վերոհիշյալ բինար մոդելն ի վիճակի չի հաշվի առնել բոլոր այս գործոնները ու առավել ևս համադրել դրանք: Շատ ավելի ճշտգրիտ /բայց ոչ ամենաճշտգրիտը/ մոդել է “որքանո՞վ է հայ” տարբերակը: Եթե պայմանականորեն հային բաշխենք 0-ից մինչև 100 տոկոսանոց հայերի, ապա բոլոր հակասությունները վերանում են: Հայ ազգի համար այսօր որոշիչ ազգապատկան գործոններից նահանջը, դա որոշակի նահանջ է հայությունից /0-ից մինչև 100 տոկոս/: Հայ Առաքելական Եկեղեցին այսօր մեր ազգային պատկանելիության հիմնական որոշիչներից է ու որպես հետևանք և Կաթլիկությունը, և Իսլամը դա նահանջ են հայությունից, բայց տարբեր չափով: Կաթոլիկության դեպքում այդ նահանջը աննշան է, իսկ Իսլամի դեպքում ահռելի: Եվ ահա արդեն այս փաստից կարելի է կատարել եզրահանգում, որ այո, մահմեդական հայեր չկան, իսկ կաթլիկ հայեր` կան: Թե ո՞ր կետից սկսած է հայը դադարում հայ լինելուց, որտեղո՞վ է անցնում սահմանը. 40 տոկոս, 50 տոկոս, 60 տոկոս ” այս հարցի պատասխանը խիստ պայմանական է. դա նույն է, թե հարցնես. ծովի մակերևույթից հաշված որերո՞րդ մետրում է ավարտվում Երկրագունդը, և սկսվում Տիեզերքը:

Եվ մի բան էլ ավելացնեմ. հաճախ նշվում է, թե կարևորը ինչ է իրեն համարում մարդը ինքը: Իհարկե, դա շատ կարևոր գործոն է, բայց ամենևին միակ և առավել ևս վճռորոշ գործոնը չէ: Կան մարդիկ, ովքեր իրենց մի անգամից մի քանի ազգի ներկայացուցիչ են համարում, կան մարդիկ, ում համար ազգային պատկանելիությունը պարզապես գրառում է անձնագրում կամ պապիկից մնացած հիշողություն, և կան մարդիկ, ովքեր պարզապես ինքնախաբեությամբ են զբաղվում: Այսինքն` սա խիստ սուբյեկտիվ, դժվար գնահատելի գործոն է, ինչն ինքնաբերաբար անիմաստ է դարձնում այս գործոնը ինքնուրույն, մյուս գործոններից անկախ դիտարկելը:

Պիտակներ. "մահմեդական հայեր", ազգային ինքնություն, Հայաստան, հայեր

20 տարի առաջ` 1990 թվականի օգոստոսի 23-ին, ընդունվեց Հայաստանի Հանրապետության Անկախության Հռչակագիրը:

Հռչակագրի տեքստը ամբողջությամբ այստեղ: Շնորհակալություն dabavog-ին:

Պիտակներ. Անկախության Հռչակագիր, Հայաստան, օգոստոսի 23

Научно-производственное предприятие Jamhar-DD (г.Аштарак, Армения) разработало и приступило к производству модернизированного оптико-электронного прицела ТОВ-М для мобильных зенитных ракетных комплексов 9K33 “Оса”.

Комплексные испытания оборудования были проведены ранее.

ТОВ-М может работать в двух режимах ” с широким и узким полем обзора. При работе в цветном режиме чувствительность составляет 0,01 люкса и увеличивается до 0,001 люкса в монохромном режиме. Прибор может оснащаться линзами двух образцов:
150-мм обеспечивает 4,11-кратное увеличение,
500-мм ” 13,8-кратное увеличение.

Первоначально установленная телевизионная камера заменена новой дневной/ночной цифровой видеокамерой с приборами на зарядовой связи разрешением 600×500 пикселей. Она обеспечивает лучшее разрешение и контрастность в стандартных условиях и при низкой освещенности.

Ранее установленные телевизионные индикаторы ВПУ-44 (55) были заменены современным восьмидюймовым жидкокристаллическим дисплеем, который обеспечивает возможность с высоким качеством воспроизводить получаемое новой камерой изображение цели на большей дальности.

Источник.

Պիտակներ. Հայաստան, հայկական բանակ, հայկական զենք, ռազմաարդյունաբերական համալիր

Հ.Գ.
Մի բան չհասկացա, ինչու՞ էին կադրում խցկել ռուսական բազայի տեխնիկան:

Պիտակներ. հայ-ադրբեջանական հակամարտություն, Հայաստան, հայկական բանակ, հայկական զենք

Քանի որ վերջին դեպքի առթիվ, երբ զինծառայողը հինգ հոգու էր սպանել, շատ են խոսակցությունները, թե այդ ինչպե՞ս ԱՄՆ-ում դատված և հոգեբուժարանում բուժված մարդը կարող էր զորակոչվել, թե զինկոմիսարիատում բանակից ազատելու համար փող էին ուզել և այլն, որոշեցի գրել, թե ինչպես է ընդհանրապես աշխատում համակարգը:

Նախ նշեմ, որ առողջական վիճակի պատճառով բանակից ազատում է հանրապաետական զորակոչային հանձնաժողովը և միմիայն հանրապետական զորակոչային հանձնաժողովը: Ինչպե՞ս է ազատում: Զինվորական կոմիսարիատում բժշկական հանձնաժողովը քննում է զորակոչիկին: Եթե զորակոչիկն ունի ակնհայտ ֆիզիկական թերություններ /անդամահատված է, կուզ ունի, վերջույթները տարբեր երկարության են և այլն/, ապա զորակոչիկն ուղարկվում է հանրապետական զորակոչային հանձնաժողով: Եթե զորակոչիկը չունի ակնհայտ ֆիզիկական թերություն, բայց ունի որոշակի խնդիրներ, բողոքներ առողջության հետ կապված, հիվանդության պատմություն և այլն, նա ուղարկվում է բժշկական քննության Երևանի առաջատար կամ պրոֆիլային հիվանդանոցներ: Հիվանդանոցներում հետազոտվելուց հետո, զորակոչիկը հետազոտության արդյունքներով ներկայանում է իր զինկոմիսարիատ: Եթե ըստ հետազոտության արդյունքների, զորակոչիկը առողջ է կամ պիտանի է ծառայության, նա գնում է բանակ: Եթե հետազոտության ժամանակ հայտնաբերվել է որևէ հիվանդություն, որը անհնար է դարձնում ծառայությունը /կամ կարող է անհնար դարձնել/, ապա զորակոչիկն ուղարկվում է հանրապետական զորակոչային հանձնաժողով:

Հանրապետական զորակոչային հանձնաժողովը կարող է չորս բան անել.
1. Կարող է զորակոչիկին ուղարկել կրկնակի ստուգման այլ հիվանդանոց և սովորաբար այդպես էլ անում է: Այդ դեպքում զորակոչիկը նորից անցնելու է բժշկական հետազոտություն, հետազոտման արդյունքներով վերադառնա զինվորական կոմիսարիատ, որտեղից նրան արդեն պարտադիր ուղարկելու են հանրապետական զորակոչային հանձնաժողով:
2. Բժկական հետազոտման արդյունքների հիման վրա զորակոչիկին տալ տարկետում մեկ զորակոչ, մեկ տարի, երեք տարի ժամկետներով:
3. Եթե զորակոչիկը դրան նախորդած երեք տարիների ընթացում առողջության պատճառով տարկետում է ստացել և նրա առողջական վիճակը դեռևս թույլ չի տալիս ծառայել, զորակոչիկին ուղարկել պահեստազոր:
4. Զորակոչիկի գործերն ուղարկել դատախազություն, ստուգման համար:

Հավելում. Հա, մի բան էլ կարող է անել. ուղարկել բանակ 🙂

Այս սխեմայում կաշառակերության հիմնական օղակը հիվանդանոցներն են:

Հատուկ ուզում եմ շեշտել, որ հանրապետական զորակոչային հանձնաժողովը, տարկետում տալիս է միայն իր կամ զինվորական կոմիսարիատի ուղեգրով անց կացված բժշկական հետազոտության հիման վրա: Այլ բառերով ասած, եթե նույնիսկ զորակոչիկն ունի բոլոր փաստաթղթերը, որ ինքը բուժվել է հոգեբուժարանում կամ որ իր ներքին օրգանների կեսը չկան, դա ՀԻՄՔ ՉԷ, զինվորական ծառայությունից տարկետում տալու համար:

Դատվածության մասին: Եթե զորակոչիկը դատվել է մեկ անգամ ոչ ծանր հանցանքի համար, ապա նա պիտի ծառայի: Եթե զորակոչիկը դատվել է ծանր հանցանքի համար կամ երկու և ավելի դիտավորյալ հանցագործությունների համար և ընդհանուր դատապարտվածությունը երեք տարուց պակաս չի, ապա նա ենթակա չէ զինվորական ծառայության: Բնականաբար զորակոչիկի “հորս արև ես Ամերիկայում 5 տարի նստել եմ”-ը հիմք չէ, այդ դեպքում պետք է հարցումներ արվեն: Զինվորական կոմիսարիատում կաշառք կարող էին ուզել սրա համար, որ մադրու գործում ավելացնեն նրա դատվածության փաստը:

Պիտակներ. Հայաստան, հայկական բանակ

kogovit-ը հիշեցրեց իր մատյանում վերջերս տեղի ունեցած խոսակցությունը օտարալեզու դպրոցների մասին:

Մեր msheci ծածկանունով ընդդիմախոսը խուսափեց որևէ կոնկրետ հարցի պատասխանել և շրջանցեց բովանդակային քննարկումները: Մասնավորապես նա խուսափեց Դիլիջանի դպրոցի համար նախատեսված 60 միլիոն դոլարը ոչ միջազգային դպրոցներին ուղղելու, միջին մասնագիտական կրթության խնդիրների մասին քննարկումից: Խուսափեց նաև քննարկել, թե եթե Հայաստանում, ըստ իր պնդման, անհնար է բարձրակարգ ուսուցիչներ պատրաստել ու դրա համար են Դիլիջանի դպրոցը բացում, ապա ինչու՞ ուղղակի չեն ֆինանսավորում դրսում բարձրակարգ հայ ուսուցիչների պատրաստումը, ինչու՞ չեն թարգմանովում հայերեն ուսուցման նորագույն մեթոդները, որոնք ըստ իրեն պիտի կիրառվեին Դիլիջանի դպրոցում և այլն: Մի խոսքով, ում հետաքրքիր է, կարող է ծանոթանալ այդ քննարկմանը այստեղ: Բայց այս գրառումս այնքան էլ դրա մասին չէ. սա ասեցի որպես նախաբան: Պարզվում է, որ քննարկմանը միացել են ևս երկու հոգի, ում մեկնաբանությունները ուզում եմ մեջբերել.

arman666.

Ղուրբան քզի, մի՞թե իրոք կարող ես հավատալ, որ ինչ որ ջհուդի փեսա ջհուդի կապիտալով իրոք ուզում ա Հայաստանի համար կարգին բան անել: Բա ծուռ հաստակող մշեցու բնազդը քեզ չի՞ հուշում, որ դա անպայման սուտ պիտի դուրս գա:

և

Ջհուդի փեսա Ռուբեն Վարդանյանի 60 միլիոն ամենայն հավանականությամբ հենց ջհուդական կապիլը «ոչ առևտրային» նպատակով ներդնելը չի կարող թակարդի մեջ եղած անվճար պանրից տարբերվել: Դա «21-րդ դար» ոմանց համար միգուցե ապահովելո միջոց է, բայց ոչ հայերի: Համենայնդեպս, 21-րդ դարը օրարի վարձկան «5-րդ շարասյուններին»-ը հաստատ չենք թողնի, որ լինի:

zorro64.

Հարգելի Ոգեմիտ Հայեր,իզուր մի անհանգստացեք,ոչ մի դպրոց էլ չի բացվի,վատագույն դեպքում կլինի նախնականի խիստ համեստ իմիտացիան..Վարդանյանը հրեական ֆինանսական շրջանակների հայ ներկայացուցիչն ա.Սրանք զբաղվում են մեծամասշտաբ քցումներով,էշ են ման գալիս, որ նալերը հանեն ու պետք է ազնվական մշեցու միամտություն ունենալ , հավատալու համար , որ նրանք 60 000 000 պրոստը տակ ջուրը կգցեն..

Ինչ ասե՞մ: Դժվար թե որևէ մի բան այնքան օգնած լինի օտարալեզու դպրոցների կողմնակիցներին, ինչքան այ այսպիսի հայտարարությունները: Շատ ափսոս, որ ես օտարալեզու դպրոցների կողմնակից չեմ:

Համանման թեմայով նաև նախկինում եմ գրել. այստեղ և ասյտեղ:

Պիտակներ. Հայաստան, Հայոց լեզու, օտարալեզու դպրոցներ