Կորեոլան

Վազգեն Բրուտյանի հետ անձնական նամակագրությունում չսպանած արջի մորթի ենք բաժանում։ Հա ի՞նչ։ Բոլորին կարելի է, մեզ ո՞չ։
Հիմա, ըստ նվաստիս կարծիքի, սպանվելիք արջի մորթուց մենք պիտի փորձենք չամփել հետևյալ կտորները (ամեն հաջորդ կտորում ավելի մեծ մասնաբաժին է)։

1. Լեռնաշխարհի արևելյան հատվածի վրա վերահսկողություն։

2. Նախորդը + վրաց-ադրբեջանական սահմանի արևմտյան հատվածի նկատմամբ վերահսկողություն (որտեղով անցնում են հիմնական կոմունիկացիաները ” կոմունիկացիաների մնացած մասը Զաքաթալայի հատվածում են, տես 7-րդ կետը)։

3. Նախորդը + Նախիջևան (թեև Նախիջևանը բոլոր նշվածներից շատ ավելի հրատապ խնդիր է, բայց կարծում եմ, որ այն չամփելու շանսն ավելի ուշ կներկայանա, քան վերոնշյալները)։
4. Նախորդը + Գանձակը ու Շամխորի ջրամբարը։

5. Նախորդը + մինչև Ղարաբաղյան մեծ ջրանցք ընկած հատվածները։

6. Նախորդը + մինչև Քուռ գետն ընկած տարածքները (էն որ մի շաբաթում գրավող ենք 😉 )։

7. Նախորդը + Բաքվին չենթարկվող, բայց նաև չճանաչված Ավարական պետական կազմավորում, որը Հայաստանի աջակցությունն է վայելելու (որպեսզի Բաքուն ֆիզիկապես կտրված լինի Վրաստանից)։

8. Նախորդը + ներկայիս Ադրբեջանի մնացորդների հիմքի վրա կոնֆեդերատիվ պետություն, թույլ կենտրոնով։ Լեզգիստան, Թալիշիստան, հնարավոր է` թաթական կազմավորում ևն (Ավարստանն այս կետում կարող է ինչպես ընդգրկվել այդ կոնֆեդերացիայի կազմում, այնպես էլ որևէ այլ ստատուս ստանալ)։

Էն էլ ասեմ, որ առանց 1-2,3 կետերի իրականացման Հայաստանի հանգիստ շունչ քաշելը բավականին բարդ բան է։

«Հասնենք Բաքու» կետ, ինչպես տեսնում եք, նշված չի։ Դա ես ավելորդ եմ համարում։ Համենայն դեպս չեմ տեսնում որևէ լրացուցիչ benefit դրանում ի համեմատ 8-րդ կետի (բացի վրեժի ծարավի հագեցումից)։

Ինքնին հասկանալի է, որ ամեն հաջորդ կտորի չամփումը շատ ավելի բարդ բան է լինելու։ Մասնավորապես` 8-րդ կետն այսօր գրեթե ֆանտաստիկա է թվում։

Հ.Գ.
Ֆակտիշեսկի, մեզ մի 8 հատ պատերազմա պակասում Ադրբեջանի հետ 😉

Պիտակներ. Արցախ Ակբար, էրմենի օքուփանթլար, Հայաստան

Երևանում զինված խմբի վնասազերծման թեման առաջին հայացքից ահագին տարօրինակ ռեակցիա առաջացրեց շատերի կողմից։ Իրավապահ ու արդարադատության համակարգերի նկատմամբ ավանդական (ու արդարացված) թերահավատությունից բացի կա նաև ձերբակալվածների նկատմամբ որոշակի համակրանք։ Մոտավորապես «ռեժիմի դեմ պայքարող խեղճ էրեխեք»։

Կարդալ այս տարրի մնացած մասը »

Պիտակներ. Հայաստան, հայկական նեգատիվ, քաղաքական

Սկզբից մի քանի պայմանավորվածություն։ Էն, ինչ կգրեմ, սահմանադրության նախագծի ոչ իրավագիտական, ոչ քաղաքագիտական և ոչ էլ այլ -գիտական վերլուծության հավակնություններ չունի։ Տենց բարդ մատերիաները դուրս են նվաստիս ոչ միայն կոմպետենտության, այլև` հետաքրքրության սահմաններից։

Էն ինչ կգրեմ, ոչ մի կապ չունի նաև էդ «այո-ոչ» կլոունադայի հետ, քանի որ այդ կլոունադան էլ իմ հետաքրքրության շրջանակներից դուրս։

Սա բացառապես իմ անձնական տպավորություններն ու կարծիքն են։ Ու մի բան էլ, այս փոփոխությունների մասին իմ կարծիքն ընդհանուր առմամբ դրական է, այնպես որ եթե սկզբունքային «ոչ» եք ասելու, կարող եք ժամանակ չծախսել գրածիս վրա։

Գրածիս մասին ցանկացած կոնստրուկտիվ առարկություն, քննադատություն, նախագծում իմ կողմից չնկատված խնդիրներ հետաքրքրությամբ կկարդամ։

Դալեե Կարդալ այս տարրի մնացած մասը »

Պիտակներ. Հայաստան, սահմանադրություն

Պիտակներ. Հայաստան, Ռուսաստան

Մեր մոտ, իմ դիտարկումներով, բավական տարածված է հակակրանքի զգացողությունը հետևյալ ժողովուրդների, պետությունների ու նույնիսկ քաղաքակրթությունների նկատմամբ. հրեաներ, ԱՄՆ, Մեծ Բրիտանիա, թուրքեր, ադրբեջանցիներ, վրացիներ, Եվրոպա։

Ընդ որում, էսքանից մենակ թուրքեր, ադրբեջանցիներ, վրացիների նկատմամբ մեր հակակրանքնա, որը պայմանավորվածա էդ ժողովուրդների ու նրանց պետությունների հետ մե՛ր իսկ հարաբերություններով։

Ինչ-որ մարդիկ կարողա ստեղ նաև ռուսներ ավելացնեն էս ցուցակում, բայց ճիշտն ասած՝ հակառուսականություն ես ֆեյսբուքից էն կողմ չեմ հանդիպել որևէ տեղ ու բոլոր հիմքերն ունեմ կարծելու, որ մեզանում հակառուսականությունը վիրտուալա, ոչ թե ռեալ։ Ռեալում պատահողն էլ դեպքից դեպքա։ Ընդ որում՝ հակառուսականությունն իր հերթին, եթե կա էլ, բացատրելիա ու հիմնականում պայմանավորված մեր իսկ թուլությամբ, նախկին մետրոպոլիայից ազատվելու մղումով ու նաև կոմպլեքսներով։

Ինչևէ, մնացած բոլոր դեպքերում հակակրանքը մեր մոտ ժառանգությունա ռազմավարական դաշնակցից ու պայմանավորվածա ռուսների ու էդ ժողովուրդների/պետությունների/քաղաքակրթությունների հետ հարաբերություններով։

1. Անտիսեմիտիզմ։ Հայերն ու հրեաները քաղաքական դաշտում վերջին անգամ բախվել են Տիգրան Մեծի օրոք։ Բախվելը որնա՞, մարդը մի քանի տասնյակ հազար հրեա բռնի բերեց Հայաստան։
Փոխարենը բախվել են առևտրային հարաբերություններով մինչև 18-րդ դարի կողմերը (հե՜յ գիտի ժամանակներ), որտեղ հրեաները միշտ տանուլ են տվել մեզ։ Ոչ թե որովհետև մենք ավելի լավ էինք բաշարում առևտուր անել ” չէ, ուղղակի հրեաների նկատմամբ համարյա ամեն տեղ կային դիսկրիմինացիոն օրենքներ ու հայ առևտրականներին դա մրցակցային առավելություն էր տալիս։
Էս փաստից հետևումա, որ հրեաների մոտ կարար ձևավորվեր բանական հակակրանք մեր նկատմամբ, իսկ մեր մոտ՝ ոչ։ Էնպես որ մերոնց անտիսեմիտիզմը, դա ռուսական կայսրությունում եղած անտիսեմիտիզմնա։ Իսկ ռուսների մոտ անտիսեմիտիզմն ուներ բազմաթիվ հիմքեր, այդ թվում՝ կրոնական։

Դալեե։

2. Հակաբրիտանականություն։ Ռուսների դեպքում հակաբրիտանականությունը հասկանալիա ու ունի պատճառներ. երկու կայսրությունները վաղեմի հակառակորդներ են, դեռ հայտնի «Մեծ խաղից» սկսած ու նույնիսկ դրանից առաջ էլ։

3. Հակաամերիկանությունը։ Կար ԽՍՀՄ-ԱՄՆ հակամարտություն, որի մասնակից էինք մենք (լրիվ չուժոյ պախմել) ու հիմա էլ կա Ռուսաստան-ԱՄՆ հակամարտություն։ Ռուսների դեպքում էլի հակաամերիկանության ծնող ու սնող պատճառն օբյեկտիվ գոյություն ունեցող հակամարտություննա։

4. Հակաեվրոպականություն։ Էլի նույնը։ Ռուսաստանն ունի Եվրոպայի հետ շահերի լուրջ բախում, ինչն էլ հակաեվրոպականության պատճառա։
Հիմա նայենք մեզ. Ոչ Մեծ Բրիտանիայի, ոչ ԱՄՆ-ի, ոչ Եվրոպայի հետ մենք երբևէ ուղիղ առճակատման մեջ չենք եղել (ուրա՞ մենք էնքան թափ ունենայինք, որ տենց առճակատում հնարավոր լիներ)։ Դա նշանակումա, որ ատելության ու հակակրանքի պատճառներ չունենք։ Միակ բացատրությունը ռուսներից մնացած ժառանգություննա։
Ընդ որում, և հրեաների, և «արևմուտքի» վերաբերյալ մեզանում տարածված թեզերը նույնությամբ կրկնում են Ռուսաստանում տարածված թեզերը, եթե ասենք «աշխարհը կառավարող հրեաներն» էդ համաշխարհային կլասիկայա, ապա «փչացած ու մեռնող Եվրոպա», բան ” էս բոլոր ախմախությունները լրիվ ռուսական իրողություններ են։

Պիտակներ. Հայաստան, հայկական կոմպլեքսներ, Ռուսաստան տեղ

Չէ, հլա դեռ չկա, բայց կարող է լինել։ Հիմա փող է հավաքվում առաջին հատորի` «Գահերի խաղի», թարգմանության համար։

Դրահամահավաքին մասնակցել կարող եք աաաայ այստեղ։

Թարգմանության սևագիր կտորները կարդալ, քննադատել, առաջարկներ ներկայացնել կամ ուղղակի զրից անել վիպաշարի և/կամ ֆիլմի մասին կարող եք դրամահավաքին նվիրված խմբում։ Էդ ստեղա։

Պիտակներ. Երգ սառցի և հրո, Հայաստան, Հայոց լեզու

Արմեն Աշոտյանը տենց էլ չիմացավ, թե իրա ղեկավարած ոլորտի իմաստը որնա։ Շախմատից հետո, որն իրականում բյուջեից շախմատի ֆեդերացիայի համար լրացուցիչ փող կթելու համար էր մտցվել (մասնագետներ պատրաստել/վերապատրաստել, շախմատի մասնագետներին աշխատանքով ապահովել, կրթական նյութեր ստեղծել ու տպել, PROFIT), հիմա էլ դպրոցում ազգային երգ ու պար են մտցնում։

Կարդալ այս տարրի մնացած մասը »

Պիտակներ. только массовые костры спасут Родину, Արմեն Աշոտյան, գիտություն, կրթություն, Հայաստան